In haar Weather, Climate & Catastrophe Insight: 2020 registreerde vorig jaar 416 natuurrampen met een totaal aan economische schade van $ 268 miljard, 8% meer dan de gemiddelde jaarlijkse schadelast voor deze eeuw. De kosten blijven stijgen als gevolg van een veranderend klimaat, meer mensen die naar gevaarlijke gebieden verhuizen en een toename van de mondiale rijkdom. Van dit totaal dekten de door de particuliere sector en door de overheid gesponsorde verzekeringsprogramma’s $ 97 miljard, waardoor een protection gap van 64% ontstond, het deel van de economische schade dat niet door verzekeringen wordt gedekt. Dit onderstreept het belang dat er in de toekomst meer toegang komt tot betaalbare verzekeringsproducten.
“De wereldwijde reactie op de sociaaleconomische volatiliteit veroorzaakt door de COVID-19-pandemie heeft de aandacht voor andere systeemrisico’s – met name klimaatverandering – vergroot en veroorzaakt een fundamentele herschikking van bedrijfsprioriteiten. Dit rapport benadrukt de toenemende kans op ‘aan elkaar verbonden extremiteiten”, aldus Greg Case, CEO van Aon. “In een zeer volatiele wereld blijft het risico altijd aanwezig, is het meer verbonden en is het bijgevolg ook ernstiger – en 2020 heeft deze realiteit onderstreept. Het heeft ook de noodzaak benadrukt van verbeterde samenwerking tussen de publieke en private sector, die zal essentieel zijn om de toenemende protection gap te dichten en veerkracht op te bouwen tegen natuurrampen. “
Gedurende het jaar kwamen meer dan 8.000 mensen om het leven als gevolg van natuurrampen. De tropische cycloon was het grootste gevaar en veroorzaakte meer dan $ 78 miljard aan directe economische schade. Het werd op de voet gevolgd door overstromingen ($ 76 miljard ) en zware stormen ($63 miljard). Vanuit klimaatoogpunt noemde NOAA 2020 het op een na warmste jaar ter wereld sinds 1880 met + 0,98 ° C (+ 1,76 ° F) boven het 20e-eeuwse gemiddelde.
Steve Bowen, directeur en meteoroloog van het Impact Forecasting-team van Aon, merkte op: “De wereld blijft evolueren, aangezien deze wordt geconfronteerd met nieuwe uitdagingen rond natuurlijke gevaren. Terwijl vele publieke en private instanties zich vooral focussen op fysieke en menselijke risico’s kijken regelgevende lichamen meer en meer naar het omgaan met opkomende reputatierisico’s. Dit geldt met name nu de financiële en humanitaire risico’s rond klimaatgerelateerde gebeurtenissen dagelijks duidelijker worden.”
