Maritieme verzekeraars moeten een actieve rol spelen bij het uitbannen van seksueel wangedrag op zee, zo werd maandag gezegd tijdens de jaarlijkse conferentie van de International Union of Marine Insurance (IUMI) in Singapore. Charles Fernandez, voorzitter van de IUMI Legal & Liability Committee, die de Legal & Liability Workshop modereerde, riep de maritieme verzekeringssector op om zijn verantwoordelijkheid te erkennen in de strijd tegen dit ernstige probleem.
Vrouwen vertegenwoordigen slechts 1% van het wereldwijde zeevarende personeelsbestand, maar liefst 25% van de vrouwen in de maritieme sector geeft aan slachtoffer te zijn geweest van fysiek of seksueel geweld. “Helaas hebben bijna alle vrouwen in de maritieme sector te maken gehad met een of andere vorm van seksueel wangedrag op zee, variërend van onbewuste vooroordelen tot regelrechte aanranding”, aldus Fernandez. “Seksuele intimidatie in welke vorm dan ook is volstrekt onaanvaardbaar en moet worden gestopt. Tijdens onze workshop hebben we een aantal recente gevallen belicht om deze afschuwelijke praktijken onder de aandacht te brengen van de maritieme verzekeringssector.”
Fernandez benadrukt dat maritieme verzekeraars weliswaar niet direct betrokken zijn bij de exploitatie van schepen, maar wel een cruciaal onderdeel vormen van de maritieme toeleveringsketen en hun invloed moeten aanwenden om het bewustzijn te vergroten en verandering teweeg te brengen. “Maritieme verzekeraars hebben de verantwoordelijkheid om alles in het werk te stellen om het bewustzijn over seksueel wangedrag op zee te vergroten en zich aan te sluiten bij de inspanningen om dit volledig uit te bannen.”.
Tijdens de workshop werd duidelijk dat veel overtredingen niet worden gemeld. Sommige vrouwen zijn bang voor reputatieschade of nadelige gevolgen voor hun carrière, of denken simpelweg dat hun klachten niet serieus zullen worden genomen.
Wat de kwestie nog ingewikkelder maakt, is het gefragmenteerde juridische landschap. In sommige gevallen hangt de toepasselijke wetgeving af van de vlaggenstaat van het schip. In andere gevallen valt de jurisdictie onder het land of de locatie waar de schade is geleden. Deze inconsistentie kan het nastreven van gerechtigheid complex en intimiderend maken voor slachtoffers.
In de meeste gevallen van seksueel wangedrag kunnen reders rechtstreeks aansprakelijk worden gesteld, vooral als er bewijs is dat zij op de hoogte waren van het verleden van de dader. Rederijen hebben een wettelijke verplichting om een veilige werkomgeving te bieden.
Onlangs zijn er verschillende spraakmakende zaken aan het licht gekomen waarin slachtoffers een succesvolle uitkomst hebben bereikt, wat heeft geleid tot aanzienlijke schadevergoedingen die door aansprakelijkheidsverzekeraars zijn betaald.
“Samenwerken met anderen om seksueel wangedrag op zee te voorkomen is niet alleen het juiste om te doen, het is ook een strategie om risico’s te beperken”, legt Fernandez uit. “Een aantal recente zaken heeft terecht geleid tot hoge schadevergoedingen voor slachtoffers, die door verzekeraars zijn betaald. Als maritieme verzekeraars moeten we ons bewust zijn van dit probleem en er alles aan doen om ervoor te zorgen dat onze verzekerden effectieve maatregelen en strategieën implementeren om alle vormen van seksueel wangedrag uit te bannen.”
