Het aantal ‘megaprojecten’ in de bouw, over het algemeen gedefinieerd als projecten van 1 miljard dollar of meer, is de afgelopen jaren toegenomen doordat sectoren, van technologie tot productie, steeds grotere projecten ondernemen. Deze projecten brengen grootschalige uitdagingen met zich mee op het gebied van riskmanagement en verzekeringen, zoals het afsluiten van grote verzekeringspolissen terwijl de inputkosten stijgen. Behalve in aantallen is ook de frequentie van bouwprojecten van meer dan $1 miljard verveelvoudigd..
Ed Totten, profit center head, excess liability construction bij Axa XL, zegt dat vijf tot tien jaar geleden vier of vijf grootschalige bouwprojecten per jaar plaatsvonden. “Nu zie je er drie tot vier per kwartaal in verschillende sectoren, waaronder technologie en productie. Datacenters zijn enorm. Met de extra kosten van de technologische hardware en koelapparatuur die nodig zijn voor dergelijke faciliteiten, komen ze heel snel op een miljard dollar. De auto-, luchtvaart- en chipindustrie zijn ook actief in grote bouwprojecten.”
“We zien een recordaantal miljardenprojecten. In feite zien we waarschijnlijk elke week, zo niet elke twee weken, een miljardenproject”, zegt Patrick McBride, head of construction property bij Zurich North America. Naast datacenters is de productiesector, waaronder fabrikanten van elektrische voertuigen, fabrikanten van batterijen voor elektrische voertuigen en de bredere halfgeleidersector, samen met de vraag naar kunstmatige intelligentie en cloud computing, de drijvende kracht achter de groei. Dat heeft echt een enorme impuls gekregen.”
Volgens het U.S. Census Bureau werden de bouwuitgaven in oktober geschat op een seizoensgecorrigeerd jaarlijks percentage van $ 2,174 biljoen, 0,4% boven de herziene schatting van september van $ 2,165 biljoen, en 5% boven de schatting van oktober 2023 van $ 2,071 biljoen. In de eerste 10 maanden van dit jaar bedroegen de bouwuitgaven $1,815 biljoen, een stijging van 7,2% ten opzichte van de $1,693 biljoen voor dezelfde periode in 2023.
“We hebben zeker de toename van megaprojecten gezien,” zegt Rob McDonough, US construction practice leader voor Marsh LLC in New York. Hij wijst op het onshoring-initiatief met chipproductiefaciliteiten, evenals de sector elektrische voertuigen en grote infrastructuurprojecten, waaronder luchthavens en spoorwegen. “Naast de fysiek grotere en complexere projecten hebben inflatie en inputkosten de waarde van veel grotere projecten opgedreven. Sinds februari 2020 zijn de bouwkosten met bijna 40% gestegen. De waarde van projecten wordt groter door inflatie; zaken als arbeid en andere inputprijzen zijn gewoon duurder. Een klus die vroeger misschien 700 miljoen dollar kostte, is nu meer dan een miljard, alleen al door de inflatie en de stijging van de inputprijzen.”.
Naarmate de projecten groter worden, zijn de individuele dekkingslijnen van verzekeraars gekrompen, soms van wel $25 miljoen tot slechts $10 miljoen, waardoor er meer werk moet worden verzet om steeds grotere dekkingstorens samen te stellen. Bronnen benadrukten dat er genoeg capaciteit in de markt is voor projecteigenaren en anderen om plaatsingen te voltooien, zij het met meer inspanning.
Totten: “Het is zeker meer werk om de torens in elkaar te zetten, maar er is genoeg capaciteit. DE de lijngrootte is gereduceerd. Jaren geleden kon je stukken van 25 miljoen dollar plaatsen. Die stukken van $25 miljoen zijn teruggebracht tot stukken van $10 miljoen”, waardoor een toren van $100 miljoen nu meer deelnemers nodig heeft. Er is dus zeker sprake van druk; een beetje meer werk van de kant van de makelaars. Grotere projecten een dekkingstoren van meerdere miljoenen dollars kunnen vereisen.
McDonough (Marsh): ‘Makelaars doen meer om dekkingbedragen te voltooien en in sommige gevallen wereldwijde capaciteit uit Londen of Bermuda aanboren voor de grootste projecten.” McBride ( Zurich):”Gegevens en analyses maken ook deel uit van de calculus, aangezien sommige projecteigenaren ervoor kiezen om verzekeringslimieten te kopen op basis van verwachte maximale verliezen in plaats van de totale waarde van een project. Veel van deze kopers kopen dus niet noodzakelijkerwijs de volledige verzekerbare waarde van het project, meestal omdat de geschatte maximale verliesscenario’s iets minder zijn dan dat.”
