Het NARIM Congres werd vorige week donderdag geopend met een optreden van spoken word-kunstenaar Dichtwater met een mooi, treffend gedicht toegespitst op de markt en het congresthema embracing uncertainty.
iemand zei ooit:
het enige dat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet
de wereld en de tijd waarin we leven, is onzeker
en hoeveel scenario’s je ook voorspelt, hoe goed ook dat je meet
uiteindelijk weet je nooit compleet hoe het lopen gaat concreet
de planeet is onvoorspelbaar, net als het leven dat er leeft
inclusief wijzelf, al zoeken we controle, grip
en als het gaat over risico’s in kaart brengen, managen, incalculeren
dan zijn wij nummer één met stip
maar niet alles is voorspelbaar, want er zijn heel veel dingen nieuw
de wereld gaat in sneltreinvaart, de energietransitie, moderne technologie
het brengt uitdagingen met zich mee
want hoe verzekeren we iets wat we eigenlijk niet kennen?
hoe gaan we daar, zonder decennia van data mee om
zonder heel hard weg te rennen
laten we hier vandaag bedenken hoe we
niet weglopen voor onzekerheid
maar het juist omarmen
geen nee zeggen tegen onbekende risico’s
maar een casus creatief bekijken:
met adaptief vermogen meer bereiken
flexibel blijven, wendbaar als een zwerm spreeuwen in de lucht
van voor naar achter, links naar rechts en terug
omdat je alleen overleeft, als je je kan aanpassen aan situaties
on the go, in vogelvlucht
hoe meer we wendbaar zijn, veerkrachtig
buigzaam als een wilgentak, deinend op de wind
hoe beter voorbereid op wat gaat komen, wanneer het allemaal begint
omdat de wereld en ook onze branche, zich op een kruispunt nu bevindt
van ongekende uitdagingen, het geopolitiek klimaat
de opwarming van de aarde, cyberdreiging, en razendsnelle innovatie
volgen elkaar in moordend tempo op
en we kunnen er simpelweg niet voor vluchten, want ook een kudde in galop
komt altijd ooit weer tot een stop
we moeten innoveren, samen leren
nader tot elkaar komen, concessies doen en vooral gewoon altijd proberen
om het gesprek te blijven voeren
we hebben niet altijd precies dezelfde belangen
maar uiteindelijk delen we de wens
dat we de toekomst beter maken, voor iedereen, voor ieder mens
we calculeren risico’s en we verzekeren
omdat we willen kunnen doorgaan met een bijdrage aan vooruitgang leveren
een toekomst die onzeker is wellicht
maar niet donker en wel licht, door het werk dat jij verricht
wij hier samen in de zaal
wij geven vertrouwen
en wij bouwen aan de toekomst
wij zorgen dat het kan
want onverzekerd is het heel erg simpel: dan is er simpelweg geen plan
geen middel, geen vooruitgang, dan gaat de handdoek in de ring
dus het enige dat ík zeker weet, is toch één ding, tenminste één
dat je met vereende kracht en kunde verder komt dan maar alleen
en dat wij samen hier de kennis hebben, hier in de zaal, hier om ons heen
om de toekomst goed te maken, voor elkaar, voor iedereen
© Dichtwater
