Uit een onderzoek van Fathom, een mondiale expert op het gebied van water risk intellignce, blijkt dat onder het scenario met lage emissies het overstromingsgevaar tegen 2100 naar verwachting met gemiddeld 9% zal toenemen in vergelijking met 2020, met mogelijke uitkomsten variërend van een afname van 6% tot een toename van 29%. Omgekeerd voorspelt het scenario met hoge emissies een veel sterkere stijging van het overstromingsrisico, met een verwachte stijging van 49% tegen het einde van de eeuw, en een potentiële stijging van 7% tot 109%.
Projecties op de korte termijn tot 2050 laten een kleinere toename van het overstromingsgevaar zien, met een stijging van 7% in het scenario met lage emissies en van 15% in het scenario met hoge emissies. Deze scenario’s vertonen een aanzienlijke overlap in hun waarschijnlijke uitkomsten tegen 2050, waarbij de lage scenario’s variëren van een daling van 7% tot een stijging van 26%, en de hoge scenario’s variëren van een daling van 5% tot een stijging van 43%. Na 2050 wordt het verschil tussen de scenario’s groter.
De studie, gepubliceerd in Water Resources Research, vergelijkt de huidige overstromingsrisico’s in het binnenland en de kust met voorspellingen voor de jaren 2050 en 2100, waarbij zowel een optimistisch scenario met lage emissies (SSP1-2.6) als een pessimistisch scenario met hoge emissies (SSP5-8.5) werd onderzocht. Het optimistische scenario is alleen haalbaar als alle mondiale CO2-reductiedoelstellingen volledig worden gerealiseerd.De verwachting is dat de kustoverstromingen in beide scenario’s zullen blijven stijgen als gevolg van de vertraagde reactie van de oceanen op de bestaande opwarming. Zelfs onder het optimistische scenario van lage emissies zouden de risico’s van overstromingen aan de kust tegen 2100 met 99% kunnen toenemen.
De meest significante stijgingen van de overstromingen worden verwacht langs de mondiale kustlijnen, in tropisch Afrika en Azië, en in de dorre gebieden van Noord-Afrika, hoewel deze projecties een hoge mate van onzekerheid met zich meebrengen. Er bestaat meer zekerheid over de toename van het overstromingsrisico langs de kusten van de Noord-Atlantische Oceaan en de Indische Oceaan, maar ook in Zuidoost-Azië en de eilanden in de Stille Oceaan.
De studie onderstreepte ook de aanzienlijke onzekerheden die nog steeds bestaan bij klimaatvoorspellingen, grotendeels als gevolg van het gebrek aan gegevens voor benchmarking, onvoldoende informatie over de waterkering en onvermijdelijke fouten als gevolg van ontbrekende gegevens.Het onderzoek vertegenwoordigt een grote sprong voorwaarts in de mondiale overstromingsmodellering en bouwde voort op bijna tien jaar vooruitgang in overstromingsmodellen. Deze modellen zijn aanzienlijk verbeterd wat betreft resolutie, fysieke nauwkeurigheid en de integratie van gegevens over klimaatverandering, waardoor nauwkeurigere schattingen mogelijk zijn van de blootstelling van de bevolking, het activarisico, de kosten-batenanalyse van de overstromingsbescherming en toekomstige schadeprojecties.
