“Terwijl we onze mijlpaal vieren, worden we herinnerd aan de legacy die we hebben geërfd, maar ook aan onze verantwoordelijkheid om ons voor te bereiden op de toekomst. De maritieme verzekeringssector heeft een lange geschiedenis van aanpassingsvermogen en nu, meer dan ooit, moeten we wendbaar blijven terwijl de wereld om ons heen verandert.” Mey die woorden opende Ilias Tsakiris, General Manager van American Club Europe, CEO van Hellenic Hull en voorzitter van IUMI’s Ocean Hull Committee, zijn presentatie tijdens de Ocean Hull Workshop op de 150e jaarlijkse conferentie van de International Union of Marine Insurance (IUMI) in Berlijn (
Hij benadrukte de aanhoudende groei van de mondiale premies voor zeecasco-verzekeringen, die in 2023 met 7,6% stegen tot $ 9,2 miljard. Hij legde uit dat deze groei te danken was aan de toegenomen scheepvaartactiviteit en de stijgende waarde van schepen.“Reders investeren in het uitbreiden van hun vloot met technologisch geavanceerdere schepen om aan de eisen van de wereldhandel te voldoen en als gevolg daarvan hebben casco-verzekeraars hun dekking voor deze waardevollere activa uitgebreid.” Hij waarschuwde echter voor potentiële uitdagingen die zouden kunnen ontstaan als er nieuwe capaciteit op de markt zou komen, vooral via bestaande verzekeraars die op zoek zijn naar snelle groei.
Tsakiris ging ook in op de veranderingen in de claimactiviteit en merkte op dat in 2023 de frequentie en kosten van claims toenamen in vergelijking met de afgelopen jaren, hoewel ze op het niveau van vóór de pandemie bleven. “Naarmate we 2024 ingaan, lijkt de situatie zich te stabiliseren” Hij benadrukte dat de post-pandemische omgeving een nieuwe dynamiek in het claimlandschap had geïntroduceerd, maar dat de sector zich dienovereenkomstig aan het aanpassen was. “We zien verschuivingen, maar de sector reageert goed. De schommelingen in de claims zullen we blijven volgen, maar de vooruitzichten zijn voorlopig evenwichtiger.”
Verstoringen handelsroutes
Een van de belangrijke kwesties die Tsakiris aan de orde stelde, was de impact van geopolitieke spanningen op de mondiale handelsroutes, vooral in het Midden-Oosten. Hij wees op de aanhoudende crisis in de Rode Zee, waarbij de activiteiten van de Houthi-rebellen tot aanzienlijke ontwrichting hadden geleid. “Veel reders mijden het Suezkanaal en kiezen langere routes rond Afrika om hun schepen en bemanningen te beschermen. Deze verschuiving, zo legde hij uit, bleef niet zonder gevolgen. Deze langere reizen stellen schepen bloot aan onbekende wateren en minder ontwikkelde havens, wat het risico op schade en vertragingen vergroot. Het gebrek aan bergings- en reparatiefaciliteiten op deze alternatieve routes betekent dat zelfs kleine incidenten kunnen escaleren tot aanzienlijke claims.”
Naast de operationele risico’s ging Tsakiris in op de milieubelasting van deze omgeleide reizen. Met langere afstanden gepaard gaan een hoger brandstofverbruik en hogere emissies. “Hoewel de CII-rating misschien verbeterd lijkt, verbranden de schepen meer brandstof omdat ze deze langere routes nemen, wat een directe impact heeft op de ecologische footprint van de industrie. Dit is een ernstige zorg nu we werken aan het terugdringen van de uitstoot in overeenstemming met de internationale doelstellingen. We moeten oplossingen vinden die niet alleen aan de wettelijke vereisten voldoen, maar ook de CO2-impact van de mondiale scheepvaart daadwerkelijk verminderen.”
Tsakiris onderzocht ook het veranderende risicolandschap als gevolg van geopolitieke spanningen. “Verzekeraars worden steeds voorzichtiger als het gaat om schepen met verbindingen naar risicogebieden. Ervaringen uit het verleden in conflictgebieden, vooral rond de Rode Zee, spelen een grotere rol bij risicobeoordelingen.” Hij legde uit dat sancties en geopolitieke spanningen het verzekeren van schepen met banden met landen als de VS, Groot-Brittannië en Israël complexer hadden gemaakt. “De risicoselectie wordt selectiever. Verzekeraars houden zowel de fysieke als de politieke risico’s nauwlettend in de gaten.”
Toekomstperspectief
Kijkend naar de toekomst benadrukte hij de voortdurende inspanningen van de sector om de transitie naar een duurzamere scheepvaart te ondersteunen. “De drang naar dual-fuel schepen en de verkenning van alternatieve brandstoffen verandert de samenstelling van de mondiale vloot. Er worden veel nieuwe schepen afgeleverd, maar we zien ook een verouderende vloot, wat zijn eigen uitdagingen met zich meebrengt.”
Een groot probleem is de groeiende ‘dark fleet, schepen met een onduidelijke eigenaar4 en vaak ook een twijfelachtige classificatie. Deze zogenoemde ‘dark fleet’ brengt aanzienlijke risico’s met zich mee voor maritieme verzekeraars. Deze schepen worden vaak geëxploiteerd door twijfelachtige entiteiten en hun gebrek aan transparantie maakt het moeilijk om de aansprakelijkheid in geval van ongelukken of vervuiling te beoordelen. Dit is een groeiende zorg voor maritieme verzekeraars.”
Ondanks de vele uitdagingen waarmee de sector wordt geconfronteerd, herbevestigde Tsakiris de inzet van IUMI om excellentie op het gebied van acceptatie te bevorderen. “Onderwijs en expertise zijn nu belangrijker dan ooit. Door initiatieven zoals de binnenkort aangekondigde IUMI Masterclass in Hull Insurance zorgen we ervoor dat onze professionals over de vaardigheden beschikken die ze nodig hebben om door deze complexe tijden te navigeren.”
Hij sloot af met de erkenning dat, hoewel de toekomst veel onzekerheden met zich meebrengt, de maritieme verzekeringssector altijd heeft geprofiteerd van zijn aanpassingsvermogen.”Al 150 jaar lang zijn we geëvolueerd en gegroeid. Als we naar de toekomst kijken, moeten we de mondiale maritieme industrie de komende 150 jaar en daarna blijven innoveren, opleiden en beschermen.”
