Insurance Manager Monika Schumacher, hoofd van Robert Bosch’ Risk and Insurance Management GmbH, heeft de verzekeringsmarkt gewaarschuwd dat ze snel kernklanten van multinationals dreigt te verliezen als ze niet inspeelt op de snel veranderende risico-omgeving waarmee alle internationale bedrijven geconfronteerd worden.Tijdens de bijeenkomst van de GVNW voor haar jaarlijkse symposium in München vertelde zij dat zij en andere GVNW-leden “steeds meer gefrustreerd raken door het onvermogen van verzekeraars om effectief in te spelen op de uitdagingen van de moderne wereldeconomie, niet in de laatste plaats de groene transitie en cyber.”
Schumacher is van mening dat de verzekeringssector helaas in een ‘insurance bubble’ lijkt te leven die gericht is op complexe polisvoorwaarden en uitsluitingen waar senior managers van grote mondiale conglomeraten, zoals Bosch, zich niets van aantrekken of zelfs maar over nadenken. “Senior managers bij grote bedrijven willen en verwachten riskmanagement- en financieringsoplossingen die voldoen aan hun veranderende behoeften en verwachten geen beproefde producten die worden geleverd vanuit silo’s die in plaats daarvan voldoen aan de behoeften van de verzekeraars en hun legacysystemen.”
Waarschuwing
Schumacher waarschuwde verzekeraars dat als ze zich niet snel aanpassen en AI niet gebruiken om de oplossing te bieden die hun grote klanten echt willen, ze op een dag wakker zullen worden en erachter zullen komen dat ze niet langer nodig zijn, behalve voor basis- en wettelijk verplichte dekkingen. “De wereld veranderde voor mij toen ik de verzekeringssector verliet waarin ik ne sinds mijn schooltijd had getraind en gewerkt, omdat ik me na mijn toetreding tot Bosch realiseerde dat niemand iets geeft om verzekeringen; je bent gewoon een noodzakelijk kwaad dat je altijd moet uitleggen. Mensen die ‘zwemmen in het verzekeringsbad’ vinden dit moeilijk te begrijpen. Het is echt vervelend als verzekeraars naar je toe komen en de betekenis van een woord of clausule willen uitleggen. Mensen in de industriële verzekeringssector moeten op een andere manier worden opgeleid en veel dichter bij het echte leven komen en de manier echt leren kennen waarop grote conglomeraten zoals het onze echt werken.”
Kijken wat verzekerbaar is
Zij vervolgt: “We zijn een wereldwijde en zeer diverse engineering- en technologiegroep die zich snel aanpast aan de groene transitie en de wereld van ESG, wat het echt interessant maakt en ons scherp houdt omdat we volledig moeten begrijpen wat er gaande is. Dat proberen te vertalen in verzekeringstaal is een uitdaging! De typische reactie is dat als het niet gemakkelijk te begrijpen is, het wordt uitgesloten. Aangezien de hele economie zo snel verandert, is dit waarschijnlijk de reden waarom we klagen over het feit dat de verzekeringssector zich zo traag aanpast. De auto-industrie, bijvoorbeeld, maakt het grootste transformatieproces door dat ze ooit heeft meegemaakt, maar de verzekeraars hebben het hier niet over. Maar we moeten kijken wat verzekerbaar is.”
Schumacher zegt te begrijpen dat de steeds hogere eisen van toezichthouders, niet in de laatste plaats op het gebied van rapportage, verzekeraars niet helpen. Maar veel van deze last wordt volgens haar gewoon doorgeschoven naar de klanten en creëert steeds grotere problemen die snel moeten worden aangepakt. “De grote verzekeraars hebben veel moeite met de rapportagevereisten, ze zijn er niet op berekend. Hopelijk zal AI helpen, maar voorlopig is het een groot probleem. De gegevens die we moeten aanleveren aan de verzekeraars zijn krankzinnig. Dit zijn gegevens die nergens anders nodig zijn voor welke afdeling van ons bedrijf dan ook, niet voor de boekhouding. Het wordt nog erger met ESG, wat een grote zwarte doos is aan de kant van de risicodrager. Hoe voegt dit waarde toe? Het is eigenlijk gewoon een last voor iedereen die aan beide kanten moet veranderen. Ik vraag de verzekeraars: Wat doe je met deze informatie, vink je gewoon een hokje aan? Er moet iets veranderen, er moet op een intelligente en gestructureerde manier mee worden omgegaan, niet door monsterlijke legacy IT-systemen, en we moeten worden beloond voor onze ESG-inspanningen,” aldus Schumacher, die daarmee aangeeft de gedachten van veel GVNW-leden te vertolken.
“De grote verzekeraars hebben veel moeite met de rapportagevereisten, ze zijn er niet op berekend. Hopelijk zal AI helpen, maar voorlopig is het een groot probleem. De gegevens die we moeten aanleveren aan de verzekeraars zijn krankzinnig. Dit zijn gegevens die nergens anders nodig zijn voor welke afdeling van ons bedrijf dan ook, niet voor de boekhouding. Het wordt nog erger met ESG, wat een grote zwarte doos is aan de kant van de risicodrager. Hoe voegt dit waarde toe? Het is eigenlijk gewoon een last voor iedereen die aan beide kanten moet veranderen. Ik vraag de verzekeraars: Wat doe je met deze informatie, vink je gewoon een hokje aan? Er moet iets veranderen, er moet op een intelligente en gestructureerde manier mee worden omgegaan, niet door monsterlijke legacy IT-systemen, en we moeten worden beloond voor onze ESG-inspanningen,” aldus Schumacher, die daarmee aangeeft de gedachten van veel GVNW-leden te vertolken.
Waarde toevoegen
Schumacher zegt dat verzekeraars in het algemeen de manier waarop ze grotere klanten benaderen moeten veranderen, hun huiswerk goed moeten doen en met echt innovatieve oplossingen moeten komen die echt waarde toevoegen en indruk zullen maken op directies. “De verzekeraars moeten zich richten op hoe ze echt waarde kunnen toevoegen. Ik weet dat er veel expertise en kennis in de markt is, dat verzekeraars zoals Swiss Re echt goede dingen doen en veel te bieden hebben. Maar dit moet op een toegankelijke manier gebeuren, zodat ik terug kan gaan naar mijn raad van bestuur en kan zeggen dat dit echt een interessante ondersteuning is,” .
Zij is van mening dat de recente harde markt en de verzekeringscyclus de zaak van de industriële verzekeringssector niet hebben geholpen en dat dit, in combinatie met de snelle veranderingen in de moderne wereldeconomie, dringend om verandering vraagt.“Ik ben niet zeker van het pad dat we volgen, we praten nog steeds in silo’s en werken op de manier waarop we altijd hebben gewerkt. Nu is het tijd voor een andere aanpak, in ieder geval voor grotere bedrijven. We praten over risico-overdracht, maar vaak voelt dat niet zo voor grotere bedrijven, die dit meer als financiële transacties evaren. We moeten ons bezighouden met enterprise risk management en zinvolle risico-overdracht ontwikkelen. Dit is niet iets wat ik leuk vind als ‘kind van de verzekeringsbranche ‘. Maar ik wacht op een oerknal, het is alleen een kwestie van wanneer en niet of. Mensen zullen zeggen ‘dat zag ik niet aankomen’, maar dat gebeurt wel en ik doe het liever met de verzekeringssector dan zonder. Het probleem is dat telkens wanneer we nieuwe oplossingen proberen te vinden buiten de traditionele silo’s, de verzekeraars zeggen ‘bedankt maar nee’,”
