De hoorzitting in de ECON-commissie van het Europees Parlement over Solvency II richt zich op de technische details van de gedelegeerde verordeningen. GDV benadrukt het belang van praktische vereisten om het concurrentievermogen van Duitse verzekeraars te versterken.De goedkeuring van het herziene Solvency II-kader eind vorig jaar was een belangrijke mijlpaal voor de verzekeringsregelgeving en vormt de basis voor de verdere ontwikkeling van de richtlijn.Vandaag bespraken leden van de Commissie Economische en Monetaire Zaken (ECON) de technische details van Solvency II tijdens een hoorzitting in het Europees Parlement.
Ter gelegenheid van de hoorzitting benadrukt de Duitse Vereniging van Verzekeraars (GDV) dat een praktische aanpak cruciaal is om de positie van Duitse verzekeraars internationaal te ondersteunen. De Commissie, die de gedetailleerde regels zal opstellen, richt zich in haar onlangs gepresenteerde werkprogramma op concurrentievermogen en het verminderen van administratieve lasten. Dit doel moet ook tot uiting komen in de technische regels.
Nauwgezette uitvoering van het politieke akkoord
Voor de verzekeringssector is het van vitaal belang dat de secundaire wetgeving het vorig jaar bereikte politieke akkoord getrouw implementeert. Met name de langetermijnwaarderingsmethode voor verplichtingen is een belangrijk aspect. Dit geldt vooral voor levensverzekeraars, waarvan de verplichtingen zich vaak over tientallen jaren uitstrekken.
Een stabiele waarderingsmethode is essentieel om klanten zekerheid op lange termijn te kunnen bieden. Het biedt de nodige stabiliteit en zekerheid voor planning. Daarom is het des te belangrijker dat het Europees Parlement de implementatie nauwlettend volgt.
Pragmatische oplossingen voor proportionaliteit
Volgens de huidige EIOPA-voorstellen moeten verzekeraars die niet als kleine ondernemingen onder Solvency II kunnen worden aangemerkt, aan een groot aantal criteria voldoen om in aanmerking te komen voor proportionele vrijstelling. Naast een groottedrempel moeten verzekeraars voldoen aan vier algemene en 13 specifieke criteria.De GDV stelt dat dit leidt tot onnodige bureaucratie en buitensporige complexiteit.
De vereniging is voorstander van een pragmatische aanpak: In plaats van complexe kwalitatieve criteria zouden alleen drempels voor de omvang moeten gelden. Binnen deze grenzen moet het de verantwoordelijkheid van de nationale toezichthouders blijven om proportionele lastenverlichting toe te kennen op basis van het risicoprofiel van een bedrijf
