Een recente uitspraak van het Duitse federale hooggerechtshof, het Bundesgerichtshof (BGH), dat een beslissing uit 2018 vernietigde, betekent dat directeuren en functionarissen (D&O) in het land nog steeds aanspraak kunnen maken op D & O-polissen, zelfs nadat hun bedrijf insolvent is geworden. De uitspraak is momenteel van bijzonder belang omdat verwacht wordt dat het aantal faillissementen in Duitsland zal toenemen zodra de versoepeling van de insolventieregels die zijn ingevoerd om de gevolgen van Covid-19 op te vangen, wordt versoepeld.
De keerzijde voor Duitse risk- en insurancemanagers is dat deze uitspraak waarschijnlijk de vastberadenheid van Duitse D & O-verzekeraars zal versterken om de verhardende voorwaarden die de afgelopen tijd zijn aangeboden na grote verliezen te handhaven.
Het in Keulen gevestigde ondernemingsrechtkantoor MTR Rechtsanwälte heeft een notitie uitgegeven waarin het goede nieuws wordt uitgelegd dat wordt verschaft door de uitspraak, die oorspronkelijk eind vorig jaar werd uitgevaardigd. Het advocatenkantoor legt uit dat een Duitse directeur persoonlijk aansprakelijk is voor alle betalingen die ze meten verrichten nadat het bedrijf al failliet is gegaan, waarbij de curator de relevante bedragen van hen kan terugvorderen. “Dit kan het levensonderhoud van de algemeen directeur bedreigen. Het betreffende arrest van de BGH biedt bestuurders meer zekerheid door te bepalen dat de verzekeraar in dergelijke gevallen moet uitkeren op de D & O-polis. ”.
MTR legde uit dat de plicht van D & O-verzekeraars in geval van insolventie momenteel een controversiële kwestie is in Duitsland. In een arrest van 20 juni 2018 oordeelde de hogere regionale rechtbank van Düsseldorf dat de verzekeraar niet aansprakelijk was voor uitkeringen die de verzekerde directeur had geregeld nadat het bedrijf failliet ging.“
“De rechtbank oordeelde dat gevallen als deze geen aanleiding geven tot een aansprakelijkheidsclaim voor schade in de zin van de voorwaarden van de verzekeringspolis, maar eerder tot een claim tot schadevergoeding sui generis “, legt MTR uit. Het goede nieuws voor Duitse directeuren is echter dat de BGH een andere mening op grond van sectie 64 van de German Limited Liability Companies Act
