Prijskaartje om PFAS-vervuiling op te ruimen loopt in de miljarden

Het opruimen van de PFAS-vervuiling in Nederland gaat miljarden euro’s kosten, aangezien de forever chemicals op wel 1.000 locaties aanwezig kunnen zijn, schrijft  het Financieele Dagblad, gebaseerd op onderzoek van de krant en onderzoeksjournalistiekinstantie Investico. Beide benadrukken de omvang van de taak waar nationale en lokale overheden voor staan bij het aanpakken van het PFAS-probleem.

Uit onderzoek is gebleken dat de kosten voor het opruimen van giftige, voor altijd chemische vervuiling over een periode van 20 jaar kunnen oplopen tot meer dan 1,6 miljard pond in het Verenigd Koninkrijk en Europa, wat neerkomt op een jaarlijkse rekening van 84 miljard pond.

Het aantal vervuilingshaarden in Groot-Brittannië neemt ook toe. Als de uitstoot onbeperkt en ongecontroleerd blijft, zullen de schoonmaakkosten in het Verenigd Koninkrijk oplopen tot 9,9 miljard pond per jaar, volgens de bevindingen van een onderzoek dat een jaar duurde door het Forever Lobbying Project,   18 experts uit 16 landen betrokken waren.

  • PFAS (per- en polyfluoralkyl stoffen), ook wel forever chemicals genoemd, zijn een familie van meer dan 10.000 door de mens gemaakte stoffen. Ze worden geproduceerd door een handvol bedrijven en worden op grote schaal gebruikt in consumentenproducten en industriële processen.
  • Ze zitten onder andere in anti-aanbakpannen, pizzadozen, cosmetica, waterdichte kleding, blusschuim en geneesmiddelen. De eigenschappen die ze zo nuttig maken – hittebestendig, vetvrij en waterdicht – hebben ook noodlottige nadelen. PFAS zijn bijna onverwoestbaar zonder menselijke tussenkomst en persistent in levende organismen en worden in verband gebracht met onvruchtbaarheid, kanker, verstoring van het immuunsysteem en hormonen en andere ziekten.

Alom vertegenwoordigd

PFAS zijn alomtegenwoordig en zijn gedetecteerd in drinkwater en oppervlaktewater in het hele Verenigd Koninkrijk, wat de taak van sanering enorm en complex maakt. Plaatsen van verontreiniging zijn stortplaatsen, vliegvelden, militaire terreinen, rioolwaterafvoer, rioolslib, fabrikanten en industriële gebruikers van PFAS en plaatsen waar grote hoeveelheden blusschuim zijn gebruikt. De laatste bemonstering van de Drinking Water Inspectorate vond 278 voorbeelden waar onbehandeld drinkwater de maximale richtwaarden overschreed, en nog eens 255.610 monsters met niveaus waarbij maatregelen zouden moeten worden genomen om PFAS te verminderen.

Alleen al om de bestaande vervuiling in het Verenigd Koninkrijk op te ruimen, zal volgens een analyse de komende 20 jaar naar schatting £428 miljoen per jaar kosten, gebaseerd op bestaande kostengegevens. Dit zou de sanering van vervuilde bodems, het percolatiewater van stortplaatsen en de behandeling van 5% van het drinkwater in grote watervoorzieningsgebieden dekken voor alleen de twee gereguleerde PFAS-verbindingen, PFOS en PFOA. Deze kosten zijn conservatief, omdat ze alleen de saneringskosten omvatten en niet de sociaaleconomische kosten of potentiële kosten voor het gezondheidssysteem. Het gaat er ook van uit dat de PFAS-emissies onmiddellijk stoppen.

“Het legacy-kostenscenario dat we hebben ontwikkeld, vertegenwoordigt de minimale kosten die nodig zijn om de milieugerelateerde gezondheidsrisico’s te beheren van vroegere acties met betrekking tot PFAS die momenteel gereguleerd zijn,” aldus Ali Ling van de St Thomas School of Engineering.Het Britse milieuagentschap heeft tot 10.000 risicolocaties in het Verenigd Koninkrijk geïdentificeerd die vervuild zijn met PFAS. Het agentschap staat versteld van de potentiële kosten die alleen al gemoeid zijn met het onderzoeken van vier probleemlocaties, voordat zelfs maar wordt gekeken naar de saneringskosten, en heeft Defra verteld dat de bijbehorende rekening “beangstigend” is en ver boven het budget ligt.