Nieuwjaarsspeech Roger van der Linden, voorzitter Adfiz: “Thema ‘Lang zullen we leven’ is geen wens maar een belofte’


Voor de traditionele nieuwjaarsbijeenkomst, op 11 januari in Bussum, had de 115-jarige Adfiz ‘Lang zullen we leven’ als toepasselijke thematitel gekozen. “Behalve een viering van ondernemerschap is het vooral ook een viering van gezamenlijke inzet om de uitdagingen van nu en straks het hoofd te bieden. ‘Lang Zullen We Leven’ is geen wens  maar een belofte. Een belofte die we doen aan de samenleving. Want wij staan er. Nu en voor altijd. En dat is maar goed ook”, zei voorzitter Roger van der Linden in zijn nieuwjaarstoespraak.”

Hij verwees daarbij naar het rapport dat de Wetenschappelijke Raad voor Regeringsbeleid vorig jaar uitbracht ‘Grip, het maatschappelijke belang van persoonlijke controle’, dat de ingrijpende problemen schetst die ontstaan als mensen veel onzekerheid ervaren. “Minder grip leidt tot minder geluk en gezondheid en tot eerder overlijden. En het is een bron van maatschappelijk onbehagen”, zo waarschuwt de WRR.

Tot zover het slechte nieuws, aldus de Adfiz-voorzitter. “Want het kan wel eens blijken dat het vergroten van grip veel beter te realiseren is dan het uitbannen van onzekerheden. Op individueel niveau is dit in ieder geval zeker waar. En dat durf ik met grote stelligheid te beweren: want omgaan met onzekerheden, daar meer grip op krijgen, ofwel risico’s managen, dat is toevallig al meer dan 100 jaar ons vak. Ik zeg dan ook hier tegen het nieuwe kabinet dat wanneer het aan de slag wil met de aanbevelingen van een van haar belangrijkste adviesorganen, en de persoonlijke controle van mensen wil vergroten, dan doen wij graag mee. Sterker nog, wij gaan hier sowieso mee door. Te beginnen met meer grip op je financiële gezondheid. Want natuurlijk helpt robuust en voorspelbaar overheidsbeleid enorm, maar mensen kunnen ook zélf bijdragen aan een meer robuuste en voorspelbare financiële situatie. Financieel advies speelt daarin een grote rol. Dat begint met het bieden van inzicht in de huidige financiële situatie.”


Gamechangers

Een sterk sociaal netwerk én laagdrempelige toegang tot professionals,
dat zijn stellige overtuiging de gamechangers. “Die zorgen ervoor dat mensen ook gebruik gaan maken van de mogelijkheden om meer controle over de eigen situatie te nemen. Over dat sociaal netwerk ga ik natuurlijk niet. Maar over de laagdrempelige toegang tot professionals heb ik wel degelijk wat te zeggen. Want ja, wij zijn als één van de weinige dienstverleners nog overal aanwezig, in iedere wijk en in ieder dorp. Maar helaas is daarmee niet gezegd dat de toegang voor iedereen gewaarborgd is.”

Jaren van wetgeving hebben de financiële sector volgens hem gedisciplineerd. “Maar als ik vandaag met leden spreek dan is de meest gehoorde klacht de enorme tijd die verloren gaat aan het voldoen aan regels en aan administratieve verplichtingen. En ja, ik zeg bewust verloren gaat. Want alle goede regels ten spijt, er is ook een woud aan regels gecreëerd waarvan noodzaak, effectiviteit en kosten terecht in twijfel getrokken worden. En voor de duidelijkheid, dat is niet alleen mijn mening. Het is niet eens uniek voor onze sector. Het is het oordeel dat het Adviescollege Toetsing Regeldruk velt over veel nieuwe regelgeving in het algemeen. Niet voor niks wijst Jacco Vonhof, mijn voorzitter bij MKB Nederland, al jaren op de noodzaak vaker ook te ‘ontregelen’. Tot die tijd betekent het echter voor onze sector dat advies hierdoor duurder is geworden. Bovendien is er zoveel regelgevende aandacht gevestigd op de kosten van advies, dat ieder advies als duur wordt ervaren.”

Meer adviesdrempels

 Hij stipte meer adviesregels aan, zoals de constatering uit een onderzoek van ‘financiën’, dat de angst voor financieel adviseurs een belangrijke drempel is om financieel advies in te winnen. Van der Linden noemt dit een frame. “ Het gaat namelijk over de angst van mensen om open te zijn over hun financiën en de angst om voor dom te worden versleten. Dat is toch een ander beeld dan angst voor de adviseur denk ik dan. Hoe ontstaat zo’n misser? Zullen we gewoon stoppen met het zo te noemen, want voor je het weet praat je angst aan.”

Als wij mensen meer grip willen geven, dan moeten we volgens de Adfiz-voorzitter “drempels wegnemen, niet verkeerd benoemen en nog groter maken door er het zoeklicht op te zetten. Hij deed de volgende oproep aan adviseurs, maar zeker ook aan verzekeraars, toezichthouder en politiek:  

  • “De kostendrempel nemen we niet weg door kosten nóg zichtbaarder te maken, maar door kosten te verlagen. Als sector door efficiënter te werken, op kantoor en in de keten. Digitalisering helpt hierbij, mits alle deelsystemen goed met elkaar koppelen. Als overheid door betere regelgeving, lagere toezichtskosten, minder assurantiebelasting en de terugkeer van de fiscale aftrekbaarheid van veel advieskosten;
  • De waardedrempel nemen we niet weg door alleen maar te praten over de aanschaf van een nieuw financieel product, maar het volledige advies op waarde te schatten.We kampen met een wettelijke definitie van advies die feitelijk een verkoopdefinitie is. Niet gek dat de waarde daarvan niet heel hoog wordt aangeslagen. Maar al het echte advieswerk is in de zin van de Wft misschien wel geen advies, maar is juist waar het om gaat als we het over grip vergroten hebben;
  • De angstdrempel nemen we niet weg door te waarschuwen voor adviseurs, maar door schaamte over geldzaken, en zeker schaamte over geldproblemen, aan te pakken. We moeten daarvoor als maatschappij misschien wat meer begrip tonen voor het feit dat niet alles altijd eigen schuld is.

Hij sloot zijn speech af met volgende woorden: “Ik herhaal dus nog maar eens: als we als samenleving echt aan de slag willen met de aanbevelingen van de WRR, en de persoonlijke controle van mensen willen vergroten, dan doen wij mee.  En hoewel het ongekend nuttig is als anderen helpen deze drempels te verlagen, het is voor ons geen voorwaarde. Het gaat immers om mensen. Die willen we helpen. Met ons advies. Maar wij willen ook de maatschappij als geheel blijven helpen. Wat we nu al 115 jaar doen. Met onze kennis over de dagelijkse praktijk van gewone mensen en gewone ondernemers, de kennis van hun dagelijkse vragen, hun dagelijkse zorgen, hun dagelijkse worstelingen, hun dagelijkse prioriteiten, hun dagelijkse keuzes. En met onze kennis over omgaan met onzekerheden, over het vergroten van grip.Noem het financieel advies bij maatschappelijke vraagstukken.Dat adviesgesprek is wat ik aanbied aan de beleidsbepalers in Nederland. Nu, morgen en ook de komende 115 jaar!