Volgens de chief executives van Lloyd’s en Pool Re zouden verzekeraars een verzekeringsdekking kunnen en moeten bieden voor systemic risks zoals pandemieën en cyber. De industrie zou volgens hen echter de overheid nodig hebben om de ‘restrisico’s’ op zich te nemen, althans in de vroege stadia. Tijdens een evenement georganiseerd door de OESO en Marsh over het dichten van de pandemische verzekeringsgaten, zei Lloyd’s CEO John Neal dat weinig risico’s echt onverzekerbaar zijn. “De verzekeringssector heeft niet echt werk gemaakt van het bieden van dekking in de breedste zin van het woord voor systemic risks , ook al kunnen we dat wel”, zei hij tijdens de sessie over verzekeren als instrument om de weerbaarheid van pandemieën te vergroten.
“Het probleem is niet zozeer of risico niet te verzekeren is, maar hoe we het differentiëren in termen van perceptie van risico’s … Dit zou geen probleem moeten zijn. Er zou een manier moeten zijn, hetzij door ons zelf, hetzij via een publiek-privaat partnerschap, om om te gaan met de risico’s waarmee de samenleving tegenwoordig wordt geconfronteerd”, zei hij.
”De pandemie heeft de uitdaging van een veranderend risicolandschap, met toegenomen immateriële en systemische bedreigingen, onderstreept, Er zijn echter veel innovatieve producten die verzekeraars kunnen aanbieden om bedrijven te helpen bij het managen van risico’s. Lloyd’s heeft zojuist een parametrisch aardbevingsproduct gelanceerd in Nieuw-Zeeland. Maar verzekeraars moeten regeringen overhalen om samen te werken met de industrie om systemic risks, zoals pandemieën, aan te pakken.”
Volgens Julian Enoizi, CEO van Pool Re, de door de staat gesteunde herverzekeraar voor terrorisme, komt er een moment waarop de capaciteit van de private sector niet in staat is om de ‘omvang van het verlies’ op te vangen. “Dat is waar publiek-private partnerschappen zoals Pool Re kunnen helpen het restrisico aan te pakken, waardoor de verzekeringssector de tijd krijgt om beter de risico’s te kunnen begrijpen waaraan ze blootgesteld staan.”
Lloyd’s heeft een aantal pandemie-oplossingen voorgesteld, waaronder Restart Re, een risicopoolfaciliteit tussen verzekeraars om dekking te bieden tegen de immateriële bedrijfsonderbrekingschades. Volgens Neal zou het in de tweede helft van 2021 operationeel moeten zijn. Lloyd’s stelde ook Black Swan Re voor, een door de overheid gesteunde pool van de industrie om systemic risks te herverzekeren. Neal zegt dat dit gebaseerd zou kunnen zijn op het Pool Re-model, dat verzekeraars in staat heeft gesteld een fonds van $ 6,5 miljard op te bouwen om terrorismeschades te dekken, met herverzekering, cat bonds en een staatslening die extra dekking bieden voor de allergrootste gebeurtenissen.
“Pool Re is het perfecte concept om met systeemrisico’s om te gaan”, aldus Neal.Volgens Enoizi is er binnen de Britse regering ‘interesse’ voor een pandemie of ‘Black Swan’ publiek-privaat partnerschap. ‘Ze zouden dom zijn als ze niet geïnteresseerd waren”, zei hij. Noch de heer Neal, noch de heer Enoizi gaven echter enige aanwijzing dat een dergelijk project aan kracht won. Een pandemie of een ‘Black Swan’publiek-private samenwerking zou volgens Enoizi een uitdaging zijn. Als een publiek-privaat partnerschap niet goed is opgezet, riskeert het de private markt te ‘verdringen’ en kan het een ‘moreel risico’ creëren, waarbij bedrijven geen prikkel hebben om risico’s te voorkomen of te beperken.
“Het gaat om het ontwerp, zodat de industrie de risico’s kan dragen die ze kan en de overheid het restrisico op zich neemt”, aldus de heer Enoizi. “Publiek-private samenwerking is de enige manier om met restrisico’s om te gaan, maar het is van cruciaal belang dat de [verzekerings] industrie een (financieel) belang in het spel heeft. Als onderdeel van het ontwerp moeten verzekeraars hun eigen aandeelhouderskapitaal op het spel zetten, ”voegde hij eraan toe. Een dergelijke regeling hoeft niet verplicht te zijn. Volgens Enoizi werken de bestaande verplichte regelingen voor natuurrampen en terrorismerisico’s in Frankrijk en Spanje echter goed en bieden ze diversificatie. “Voor het VK zou Black Swan Re gelijk zijn aan een Bank of England Re voor de verzekeringssector”, zei hij
Interessant is dat Pool Re een verlies van £ 2 miljard tot £ 3 miljard zou hebben geleden als de pandemie was veroorzaakt door een biopathogeen dat door terroristen was vrijgelaten, aldus Enoizi. In 2003 breidde Pool Re de dekking uit met ‘schade’ veroorzaakt door een terroristische aanslag waarbij gebruik wordt gemaakt van chemische, biologische, radiologische of nucleaire middelen.
Maar bedrijven moeten proberen de impact van grote gebeurtenissen zoals pandemieën te verzachten, omdat ze volgens Neal misschien niet op de overheid kunnen vertrouwen om hen te redden. “Als een bedrijf denkt dat het zal worden gered, waarom zou hij dan in de eerste plaats een verzekering kopen? Regeringen zullen echter niet elke keer dat ze met een grote ramp worden geconfronteerd $ 14 miljard kunnen blijven lenen”, waarschuwde hij.
Bij toekomstige Black Swan-evenementen zou het kopen van een verzekering volgens Neal een ‘differentiator” kunnen worden. “Je stelt verzekering misschien niet verplicht, maar je mag verwachten dat bedrijven hun risico’s verkleinen. Zo niet, dan zouden er consequenties moeten zijn. De kosten bleven echter een probleem. Hoewel hoe meer mensen een verzekering kopen, hoe betaalbaarder het wordt. Maar mensen kopen minder verzekeringen dan vroeger – wereldwijd zijn de verzekeringspremies langzamer gestegen dan het bbp – in een tijd dat ze meer zouden moeten kopen.”
Op ‘slechte dagen’ vreest Neal dat mensen alleen verzekeringen kopen als het moet, zoals bij een verplichte motorrijtuigenverzekering. “De pandemie heeft het risico echter in de ’hoofden van de klanten’ geplaatst en de waarde van risico-overdracht Het is onze verantwoordelijkheid om klanten te overtuigen van de waarde van verzekeringen en het historische uitgangspunt van verzekeringen – dat de premies van velen betalen voor de claims van weinigen,” zei hij.
