| De Raad van State adviseert de wetgever te overwegen om de verplichte transitievergoeding bij ontslag wegens langdurige ziekte te schrappen waarmee de compensatieregeling overbodig wordt. Hij reageert hiermee op het voornemen van de regering om de compensatie van de transitievergoeding door UWV na twee jaar ziekte voortaan te beperken tot nog enkel kleine werkgevers.
Twee hete hangijzers De twee heetste hangijzers voor werkgevers in het Nederlandse arbeidsrecht zijn enerzijds het strenge ontslagrecht en anderzijds de verplichtingen rondom ziekte en re-integratie, in het bijzonder de lange duur van loonbetaling tijdens ziekte. Werkgevers aarzelen bij het aanbieden van vaste contracten door de hoge kosten bij ziekte. Recht op opbouw vakantiedagen na twee jaar ziekte Nederland kent een loondoorbetalingsplicht van twee jaar bij ziekte. Dat is veel langer dan in andere Europese landen. Een paar weken geleden oordeelde de kantonrechter in Nijmegen nog eens dat de werknemer die langdurig arbeidsongeschikt is, ook nadat de loonbetaling tijdens ziekte is gestopt, recht behoudt op opbouw van vakantiedagen. Werkgevers ervaren dit ook als zeer onredelijk. Temeer omdat de verplichtingen voor werkgevers bij (langdurige) ziekte al zeer vergaand zijn. Losse maatregelen werken niet De wetgever probeert met losse maatregelen het systeem rondom de rechten en plichten bij langdurige arbeidsongeschiktheid te verbeteren. Deze aanpak werkt niet omdat de kern van het probleem blijft bestaan. Een grondige herziening van het arbeidsrecht en sociale verzekeringsrecht is nodig. Daarbij moet de wetgever kritisch kijken naar de lange loondoorbetalingsplicht bij ziekte. Als de wetgever niet kiest voor een integrale aanpak, blijven werkgevers terughoudend met vaste contracten. Dit verzwakt de positie van werknemers op de arbeidsmarkt. De wetgever moet ook kijken naar de positie van langdurig arbeidsongeschikte werknemers. Totale pakket onder de loep Om deze onderwerpen goed aan te pakken, moet het totale pakket kritisch worden bekeken. Dus kijken naar een integrale herziening, waarbij er goed wordt nagedacht of een systeem waarbij de werkgever twee jaar loon tijdens ziekte moet betalen nog wel houdbaar is. Werkgevers zijn soms kopschuw bij het aanbieden van vaste contracten, terwijl de wetgever hier juist op inzet. Dit lukt niet met pleisterwerk door telkens afzonderlijke maatregelen te treffen. Blog Pascal Besselink (DAS) : |
