Brandweerkorpsen hebben beperkt zicht op aantal koolmonoxide-incidenten, ondanks kritisch rapport OVV

De Nederlandse brandweerkorpsen hebben geen goed zicht op de omvang van incidenten met koolmonoxide. Ze negeren daarmee een algemene oproep van de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV), die al in 2015 pleitte voor betere registratie van incidenten met koolmonoxide. Slechts zes van de 25 brandweerregio’s hebben enig inzicht in het aantal meldingen, ongevallen of slachtoffers.Dat blijkt uit een inventarisatie van de Volkskrant.

Jaarlijks vallen er ten minste vijf à tien dodelijke slachtoffers door koolmonoxidevergiftiging, maar dit is slechts een schatting. De Onderzoeksraad voor Veiligheid vermoedt dat het werkelijke aantal drie tot vijf keer zo hoog ligt. Een landelijk meldsysteem zou deze cijfers beter in beeld kunnen brengen. Nederland kent – in tegenstelling tot omringende landen als Duitsland, België en Groot-Brittannië – geen meldplicht.

Gebrek aan informatie over het aantal incidenten met koolmonoxide maakt het lastig om maatregelen te nemen, concludeerde de Onderzoeksraad al in 2015. “De koolmonoxideproblematiek valt een beetje tussen wal en schip, reageert Jet Vroege, woordvoerder van Brandweer Nederland. ”Er is op dit moment niemand die de verantwoordelijkheid voor het registreren van ongevallen op zich neemt.”

Samenwerken is nodig maar lastig

Volgens Vroege is hier een grootschalige samenwerking voor nodig. De brandweer is namelijk niet als enige betrokken bij meldingen van koolmonoxide. “Ook huisartsen, de GGD en installateurs van verbrandingstoestellen spelen een rol.” De brandweer ziet een samenwerking zitten, maar zegt dat die vanwege de vele betrokkenen lastig is om op te zetten. In vier van de zes regio’s die wel cijfers konden overhandigen, blijkt sprake van een lichte stijging van het aantal meldingen van koolmonoxide. Rotterdam kent de sterkste toename: van 255 meldingen in 2014 tot 359 meldingen in dit jaar.

Taak voor monteurs

Het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft onlangs besloten de verantwoordelijkheid voor het registreren van koolmonoxidemetingen niet bij de hulpverleners neer te leggen. Volgens het ministerie moeten monteurs van cv-installaties die taak op zich nemen. Monteurs voeren namelijk niet alleen installatie en onderhoud van verbrandingstoestellen uit, maar worden vaak ook ingeschakeld nadat de brandweer of zorgverlener melding heeft gedaan van een koolmonoxidevergiftiging. 46 procent van de ongevallen met koolmonoxide wordt veroorzaakt door een cv-installatie, waarvan het merendeel modern en goed onderhouden is.

Vanaf 1 juli 2020 moeten monteurs het verplicht melden wanneer zij ergens koolmonoxide hebben gemeten. De wet Certificering cv-installateur – beter bekend als de gasketelwet – moet de problemen met koolmonoxide terugdringen en beter in kaart brengen. Zo komt er naast de meldplicht een landelijk erkend keurmerk dat monteurs moeten halen voordat zij aan cv-ketels mogen sleutelen.

Maar het Adviescollege toetsing regeldruk (ATR), dat de Eerste en Tweede Kamer adviseert, is kritisch over de wet. “Het ATR vreest dat de meldplicht maar beperkt effect zal hebben. Dat komt doordat monteurs nu alleen meten wat er in het apparaat gebeurt, zegt Rob van Strien, adviseur milieu en gezondheid bij GGD Amsterdam. “Maar dat is niet de lucht die in het huis terechtkomt.”

Bron Volkskrant