Verzekeraars van binnenvaartschepen, visserijschepen en jachten hebben ten minste zes jaar lang hun winstgevendheid moeten inleveren terwijl ze de inflatiedruk het hoofd moesten bieden. Onlangs heeft deze markt op de ‘reset’-knop gedrukt in een poging om gezonde acceptatieprincipes en meer consistente rendementen te herstellen, maar de toekomst blijft onzeker.Dat bleek tijdens het debat dat op het recente IUMI Congres werd gevoerd in een workshop van het Inland Hull, Fishing Vessels & Yachts Committee.
IFY-voorzitter Hilton Adams: “In het algemeen melden de meeste verzekeraars in onze branche dat hun portefeuille weer gezond is, wat bemoedigend is na een lange periode van uitdagende marktomstandigheden. Gelukkig is onze sector niet al te zwaar getroffen door de recente geopolitieke gebeurtenissen die een impact hebben gehad op andere maritieme verzekeringen. Kleinere schepen kunnen risicogebieden gemakkelijker vermijden. Dit geldt ook voor piraterij en kapingen. Er zijn echter een aantal onzekerheden die we onder ogen moeten zien en die het verzekeren onvermijdelijk uitdagender zullen maken naarmate we verder gaan.”
Rick Salway, vicevoorzitter van de IFY-commissie van de IUMI, benadrukte twee belangrijke kwesties:“ De steeds onvoorspelbaardere weersomstandigheden beginnen hun tol te eisen. We maken ons niet alleen zorgen over het orkaanseizoen in het Atlantische bekken. Tegenwoordig is zwaar weer niet langer beperkt tot specifieke regio’s of periodes in het jaar en als gevolg daarvan zien we meer claims. Droogte en overstromingen komen steeds vaker voor, wat leidt tot navigatieproblemen voor schepen die onbedoeld aan de grond lopen of er niet in slagen een constructie te navigeren als gevolg van een hoger dan normaal waterpeil. Blikseminslagen komen ook steeds vaker voor en dit is met name zorgwekkend voor schepen van glasvezel die zeer gevoelig zijn voor kostbare schade aan de elektronica. Als gevolg hiervan zien we dat het eigen risico bij blikseminslag de laatste tijd veel groter is geworden.”
Verder werd aangevoerd dat ook een verouderende vissersvloot in combinatie met een tekort aan (kwalitatieve) bemanning ook een probleem was. Oudere schepen zijn moeilijker te onderhouden en reparatie-expertise wordt schaarser en duurder. De stijgende kosten voor nieuwbouw droegen hier ook aan bij. Een tekort aan bemanning betekende dat sommige vissersschepen onderbemand waren of bemand werden door een minder gekwalificeerd team, wat weer leidde tot meer schades en claims.Nalatigheid door de bemanning was ook een zorgwekkende trend. Naleving van de regelgeving, met name de noodzaak om de koolstofuitstoot te verminderen, verhoogde ook de nieuwbouw- en exploitatiekosten van een schip. In de jachtvloot had de wens van eigenaars om tweedehands schepen te kopen in plaats van te wachten op nieuwbouw de vraag aanzienlijk doen toenemen, wat op zijn beurt de waarderingen had opgedreven. Dit zette ook verzekeraars onder druk.
Samenvattend zei Rick Salway: “Onze markt is relatief geïsoleerd van geopolitieke gebeurtenissen, maar grote verzekeringsverliezen zoals het incident bij de Baltimore Bridge kunnen gevolgen hebben voor alle maritieme verzekeringslijnen, inclusief de onze. Hoewel onze markt er beter voorstaat dan een aantal jaren geleden, zijn we bang dat we een hobbelige weg tegemoet gaan als we de lessen van zes jaar geleden niet meer in ons geheugen hebben.”
