Zijn we bereid om risico’s te verzekeren die we nog niet hebben gedefinieerd? Dat is de vraag die wordt gesteld in een nieuwe whitepaper dat is gepubliceerd door de International Underwriting Association.
Het document gaat in op de gevolgen van opkomende risico’s voor verzekeraars, hoe de Londense bedrijfsmarkt hierop reageert en hoe de sector kan samenwerken om toekomstige uitdagingen het hoofd te bieden. De bevindingen en conclusies werden onlangs gepresenteerd tijdens een gezamenlijk evenement van de IUA en het Singapore College of Insurance. Ze zijn nu gepubliceerd in een rapport met de titel ‘Insuring the Intangible: How the London Market is Navigating Emerging Global Risks’.
Tom Hughes, director Underwriting: “Verzekeraars worden geconfronteerd met opkomende risico’s op een ongekend niveau. Er is een voortdurende noodzaak om toezicht te houden op en zich aan te passen aan bedreigingen die voortvloeien uit geopolitieke onrust, extreme weersomstandigheden, snelle ontwikkelingen op het gebied van kunstmatige intelligentie, kwaadwillige cyberaanvallen en trends op het gebied van rechtszaken die de regelgeving voorbijstreven.”
De whitepaper behandelt opkomende risico’s, onderverdeeld in drie categorieën. De eerste categorie betreft risico’s met onzekere gevolgen, zoals per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS), door de mens gemaakte chemicaliën die niet gemakkelijk afbreken in het milieu of het menselijk lichaam. Kunstmatige intelligentie wordt genoemd als een goed voorbeeld van de tweede categorie: risico’s in complexe, onderling verbonden systemen. Ten slotte zijn er risico’s die voortvloeien uit veranderingen in de context, bijvoorbeeld als gevolg van geopolitieke ontwikkelingen of klimaatverandering.
Tom Hughes voegt hieraan toe: “In een steeds meer onderling verbonden wereld overschrijden de uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd grenzen, industrieën en sectoren. Om deze problemen aan te pakken, is een commitment tot open communicatie en samenwerking nodig, met als doel ons collectieve begrip te vergroten. Om deze bedreigingen effectief te bestrijden en te beperken, zijn de IUA en haar leden van plan om nauw samen te werken met toonaangevende markt- en brancheorganisaties om onze strategieën en oplossingen verder te ontwikkelen.”
Exemplaren van ‘Insuring the Intangible’ kunnen worden gedownload op iua.co.uk/underwriting. Copies of ‘Insuring the Intangible’ are available to download at iua.co.uk/underwriting.
Een strategische kijk op contextuele verschuivingen die het verzekeren hervormen.
Zijn we bereid om risico’s te verzekeren die we nog niet hebben gedefinieerd? Verzekeringen, ooit uitsluitend verankerd in de tastbare wereld van schepen en vracht, begeven zich nu op onbekend terrein. Nu verzekeraars steeds vaker het ontastbare verzekeren, zien we een ingrijpende verschuiving van het fysieke naar het abstracte.
Opkomende risico’s sluipen niet langer vanaf de rand binnen, maar komen in golven van geopolitieke onrust, extreme weersomstandigheden, door AI aangestuurde disruptieve veranderingen en trends op het gebied van rechtszaken die de regelgeving voorbijstreven. Dit is de opkomende realiteit die door Chris Jones, CEO van de IUA, en Tom Hughes, director Underwriting, werd geschetst in een recent gezamenlijk webinar van de IUA en het Singapore College of Insurance (SCI) over strategische reacties op mondiale risico’s. De Londense markt, die al lang bekend staat om zijn innovatie, staat nu voor een nieuwe uitdaging: hoe een wereld te verzekeren die sneller evolueert dan zijn modellen.
Hoe kijken we dus naar de belangrijkste opkomende risico’s die van invloed zijn op verzekeraars? Hoe worden deze risico’s door Londen aangepakt? En hoe kunnen we samenwerken om dit evoluerende ecosysteem te beheren? Het webinar behandelde deze vragen in de context van drie verschillende risicocategorieën, ontleend aan de International Risk Governance Council: risico’s met onzekere gevolgen, risico’s in complexe, onderling verbonden systemen en risico’s als gevolg van veranderingen in de context. De presentatie schetste acht opkomende risico’s, variërend van geopolitieke instabiliteit tot AI-hallucinaties. Elk afzonderlijk risico is veelzijdig, maar samen vormen ze een complex geheel dat traditionele verzekeringstechniek opnieuw kan definiëren.
PFAS en protectionisme: de prijs van het onbekende
Sommige risico’s zijn bekend van naam, maar onbekend in omvang. PFAS is daar een goed voorbeeld van. Ondanks dat het de bijnaam ‘het nieuwe asbest’ heeft gekregen, is de volledige omvang of impact van het PFAS-risico nog onbekend. Naar schatting zou het 1,6 biljoen pond kosten om deze ‘eeuwige chemicaliën’ in heel Europa op te ruimen.
Twee belangrijke factoren dragen bij aan deze hoge schatting: (1) het wijdverbreide gebruik van PFAS heeft ertoe geleid dat deze stoffen persistent aanwezig zijn in bodem en water, en (2) de eigenschappen die PFAS effectief maken in industriële en consumentenproducten, maken ze ook notoir moeilijk op te ruimen. Verzekeraars beoordelen zorgvuldig bestaande dekkingen en proberen vast te stellen hoe bestaande definities van vervuiling en besmetting kunnen worden beïnvloed door snel veranderende PFAS-blootstellingen. Ze beheren de blootstelling proactief met betrekking tot nieuwe en verlengde polissen, door meer informatie op te vragen bij verzekerden, proactief risicobeheer aan te moedigen of door specifieke uitsluitingen toe te passen met betrekking tot sectoren met een hoger risico.
Terwijl PFAS een voorbeeld is van een chemisch risico met langetermijngevolgen voor het milieu en de financiën, vloeien andere opkomende risico’s voort uit geopolitieke en economische verschuivingen. Een van die risico’s is protectionisme, met name de sterke stijging van de door de VS opgelegde tarieven. De invoerheffingen hebben gevolgen voor de wereldhandel en de vrije markttoegang, waardoor de wereldwijde bbp-groei en de wereldwijde verzekeringssector GWP in 2025 zullen vertragen. Onzekerheid vormt de grootste uitdaging voor verzekeraars. Om zekerheid te verkrijgen in het huidige landschap, hebben verzekeraars op de Londense markt daarom gezocht naar risicobeheersingsinstrumenten, waaronder scenariomodellering voor geopolitieke verstoringen, realtime gegevensintegratie om de prestaties van leveranciers te monitoren en het gebruik van AI en voorspellende analyses om storingen in toeleveringsketens te anticiperen.
Verzekeringsmaatschappijen zijn actief in de risicobranche. Als zodanig erkennen zij dat risico’s kansen bieden, niet alleen om verliezen te beperken, maar ook om marktleider te worden. Sommige verzekeraars behalen concurrentievoordeel door innovatieve parametrische oplossingen te introduceren. Deze oplossingen bieden dekking die in werking treedt bij gebeurtenissen zoals havensluitingen of cyberinbreuken, om zo de toenemende kwetsbaarheid van wereldwijde toeleveringsketens aan te pakken.
Risico’s in complexe, onderling verbonden systemen; Het digitale domino-effect
“AI zal je baan niet afpakken, maar iemand die weet hoe hij AI moet gebruiken wel.” Deze mening wordt ondersteund door gegevens: uit een enquête van McKinsey bleek dat 78% van de organisaties in 2024 AI gebruikte in ten minste één bedrijfsfunctie. Van het stroomlijnen van routinematige e-mails tot het monitoren van rampenindicatoren voor catastrofale gebeurtenissen, GenAI-tools worden snel gemeengoed op de Londense markt. We bekijken AI door een dubbele lens: als een strategisch hulpmiddel om de operationele efficiëntie en het voordeel voor de klant te vergroten, en als een verzekerbaar risico.
Neem de casestudy van de recente bosbranden: in plaats van experts naar gevaarlijk terrein te sturen, maken drones beelden en verwerkt AI de schade, wat op zijn beurt het claimproces versnelt en de veiligheid van werknemers waarborgt. Dit is een van de vele voorbeelden die illustreren hoe AI traditionele processen transformeert in veiligere, snellere en meer datagestuurde activiteiten.
AI brengt een hele reeks uitdagingen met zich mee, waaronder modelbias, hallucinaties, deepfakes en complexe aansprakelijkheidskwesties. Naarmate deze risico’s duidelijker worden, moet de Londense markt een leidende rol spelen bij het aanpakken ervan. Er is een groeiende belangstelling voor op maat gemaakte AI-dekking.
Verzekeraars zullen echter ook de bestaande definities van ‘cyberverlies’ en ‘computersysteem’ herzien die in een reeks schade- en aansprakelijkheidsverzekeringen worden gebruikt. Afhankelijk van de clausule waarin ze zijn opgenomen, kunnen deze definities dienen als instrument om AI-risico’s te beheren. Hoewel AI nog niet volledig zijn plaats binnen de verzekeringssector heeft veroverd, is het ongetwijfeld een blijvertje.
Recente cyberaanvallen, onder meer op M&S en Co-op, die gericht waren op de Britse detailhandel, hebben een cruciale verschuiving in de perceptie aan het licht gebracht: cyberverzekeringen zijn niet langer een luxe, maar een noodzaak. In een steeds risicovoller technologisch landschap is het belangrijker dan ooit dat verzekeraars en klanten nauw samenwerken op het gebied van risico-ontwikkelingen en innovatie met de nodige voorzichtigheid omarmen.
Risico’s als gevolg van veranderingen in de context
Sommige risico’s evolueren niet omdat ze nieuw zijn, maar omdat de wereld om hen heen verandert. Geopolitieke spanningen, zoals het aanhoudende conflict tussen Rusland en Oekraïne en de instabiliteit in het gebied rond de Rode Zee, zetten verzekeraars aan tot actie. Er ontstaan steeds meer innovatieve benaderingen, waarbij verzekeraars geospatiale analyses en AI gebruiken om protestgevoelige zones in kaart te brengen en het effect van politiek geweld op verzekerde activa te simuleren. Bovendien omvat scenarioplanning nu ook verkiezingsgerelateerde onrust, handelsoorlogen en de heropleving van terrorisme, met name in stedelijke en dichtbevolkte commerciële gebieden.
Wat klimaatverandering betreft, is er een geschatte beschermingskloof van 60% voor natuurrampen. Hoewel dit cijfer lager is dan de 69% in 2023, zou het kunnen stijgen gezien de waarschijnlijkheid van steeds frequentere en ernstigere schade. CAT-obligaties worden door sommigen gezien als de oplossing; deze hoogrentende schuldinstrumenten stellen beleggers in staat om verzekeraars gedurende 1-3 jaar een premie te lenen ter ondersteuning van deze catastrofale claims, met als voorwaarde dat als er geen catastrofe plaatsvindt, er winst wordt terugbetaald op hun oorspronkelijke lening. Verzekeraars hebben een rol te spelen bij het bevorderen van proactieve risicobeperking, het bieden van speciale dekking en het stimuleren van klimaatbestendige infrastructuur.
Ten slotte wordt het raakvlak tussen ESG en procesfinanciering steeds belangrijker voor verzekeraars. Naarmate de ESG-normen strenger worden, neemt ook het aantal rechtszaken tegen bedrijven wegens vermeende tekortkomingen toe, variërend van greenwashing tot arbeidsrechtenschendingen. Procesfinanciers betreden deze markt en financieren collectieve rechtszaken die anders misschien niet haalbaar zouden zijn geweest. Dit leidt tot een meer volatiele aansprakelijkheidsomgeving, waarin reputatie- en regelgevingsrisico’s in toenemende mate worden gemonetariseerd. Het is waarschijnlijk dat verzekeraars hun D&O-, beroepsaansprakelijkheids- en commerciële aansprakelijkheidsverzekeringen zullen herzien om de dekking van juridische kosten in het kader van gefinancierde rechtszaken te herzien.
Bruggen bouwen
In een steeds meer onderling verbonden wereld overschrijden de uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd grenzen, industrieën en sectoren. Deze mondiale risico’s vragen om een gezamenlijke aanpak, gebaseerd op open communicatie, samenwerking en gedeelde innovatie. Om deze bedreigingen effectief te bestrijden en te beperken, zijn de IUA en haar leden van plan om nauw samen te werken met toonaangevende markt- en brancheorganisaties om onze strategieën en oplossingen voortdurend verder te ontwikkelen.
